Kategoria: Sztuka

Wanda Ostrowska z Krafftów nie doczekała się należnej jej sławy. Zmarła w kwiecie wieku, ale zdążyła obdarować świat wybitnymi dziełami, które powinny dziś błyszczeć w światowych muzeach. Stałą wystawę jej prac możemy podzwiać dziś w tak bliskim jej sercu pałacu w Korczewie. Malowniczy pałac w nadbużańskim Korczewie pełen jest wspomnień i opowieści o jego dawnych i obecnych...

— Malarstwo zawsze było we mnie, schowane głęboko gdzieś w środku, tylko czasem odczuwane niemal jak fizyczny ból, jak kolec, zadra niespełnienia, a zarazem ogromna tęsknota i przekonanie, że to właśnie ja, to moja droga — przyznaje Dorota Kulicka z Wisznic, która dzięki sztuce odnalazła siebie i poznała radość spełnienia. Malować zaczęła późno – najpierw były studia, dzieci,...

Marek Leszczyński czuje się mocno związany z miejscem swego pochodzenia. Wielokrotnie podkreślał, że został ukształtowany przez atmo­sferę tej ziemi, gdzie Zachód spotyka się ze Wschodem, gdzie przenikają się i ścierają odmienne kultury, światopoglądy i mentalności, a historia udowadnia, że granice wytyczone na mapach nie zawsze pokrywają się z tymi, które dyktuje nam serce. Tu u nas na wschodzie nie ma wielkich, tętniących...

Temu więc, kto staje przed ikoną, objawia się Pan,wchodzi do Jego domu niczym gość. (Benoît Standaert) Ikona działa mistycznie. W ciemnych wnętrzach malowniczych monasterów Grecji, Bułgarii, Macedonii, pod złoconymi kopułami soborów Moskwy i Kijowa, w drewnianych cerkiewkach Podkarpacia czy Podlasia stajemy pokornie przed obliczem wielkiej tajemnicy. Patrzą na nas smutne przepastne oczy, wokół których unosi...

Jego twórczość jest prawdziwa i niepowtarzalna – to przełożony na język malarstwa niezwykły życiorys, sztuka czerpiąca witalność, siłę i prawdę z własnych przeżyć. Na tle zróżnicowanej panoramy sztuki polskiej drugiej połowy XX w. malarz Ludwik Maciąg jawi się jak samotny jeździec. Takiego porównania użył Michał Woźniak, autor wywiadu rzeki z profesorem Maciągiem,...

Mam wrażenie, że każdy z nas nosi w sobie własny archetyp krajobrazu, będący esencją i wspomnieniem pejzaży bezpiecznej krainy dzieciństwa, wśród których wzrastaliśmy, jak i tych później zobaczonych, świadomie przeżytych lub w zachwyceniu zapamiętanych. Takie właśnie obrazy, które są z realności i marzeń, z teraz i dawniej, z emocji i obserwacji, odnajdujemy w twórczości Iwony Wyszatyckiej. Otacza nas pejzaż, zazwyczaj tak ­bliski...

Każdy, kto choć raz spotkał się z twórczością Janusza Maksymiuka, nosi w sobie tęsknotę za jego obrazami – zwiewne, nostalgiczne pejzaże utkane z ciszy i mgły pozwalają nam oderwać się od codzienności i ukoić ból istnienia. „Dziękuję Panu, za takie widzenie świata. Pejzaże Pana, szczególnie te z cyklu »Podlasie«, bliskie są mojemu odczuwaniu i pojmowaniu otaczającej nas natury....

To artysta niezwykle skupiony i skoncentrowany na procesie tworzenia, dla którego sztuka nie jest tylko profesją, ale przede wszystkim nadrzędnym celem i życiowym imperatywem. Malarstwo Ereta nie szokuje i nie oszałamia, to oaza ciszy i spokoju, która wciąga nas w swój senny świat, otula i ogarnia. Mamy przeczucie, że dotykamy brzegu tajemnic, a jednak nie czujemy potrzeby dotarcia do ich głębi i sedna. Urodził się w 1970 r....

„Byli szczęśliwi/ dawniejsi poeci/ Świat był jak drzewo/ a oni jak dzieci” Słowa z wiersza Tadeusza Różewicza Drzewo mają magiczną moc, ponieważ nawet jeśli „poetów” zamienimy na jakąkolwiek inną ludzką grupę, to będą one tak samo prawdziwe. Dawniej, albo, jak kto woli, drzewiej, świat był inny dla poetów i dla chłopów. Chłop był przywiązany...

Ze wszystkich plenerów powraca do domu z wiadrami Ziem różnych… Obrazy, które zaczynał malować w naturalnej przestrzeni, dopełniają się w jego pracowni – ziemia tężeje, wgryza się w płótno, zapuszcza w nim korzenie jak drzewo. Albo jak człowiek. — „Maluję tym, na czym stoję” — mówi artysta. — „Bo ja ziemi tyle mam, ile stopa ma pokrywa, dopokąd idę…” — cytuje...