Tylko proszę obiecać, że nie będzie polityki – poprosił redaktor naczelny podczas naszej pierwszej rozmowy, a ja, kładąc dłoń na sercu, odparłem: „Nie ma sprawy! Zero polityki!”. I choć jako publicystycznemu zwierzęciu przyszła mi ta obietnica z wielkim trudem, to starałem się jej przez lata dotrzymywać. I tylko raz zdarzyło się, że zostałem przez kierownictwo „Krainy Bugu” poproszony o napisanie nowej wersji...

Nawet mieszkając na wsi, z lasem z jednej strony, z Bugiem – z drugiej, mając szczęście spotykać rodzinę łosi przemierzającą asfaltową drogę zawsze w tym samym miejscu, akurat gdy po nocy wracam z miasta, podziwiać lisa z obłędnie rudą kitą przemykającego po świeżym śniegu, śledzić z okna zabiegi sprytnej wydry wokół stawu pełnego ryb, chodząc z dziećmi na „Noce sów“...

Pewien młody człowiek dniami i nocami czytał uczone księgi, wciąż marząc o tym, by stać się najmądrzejszym na świecie. Dopytywał więc wszystkich wkoło, co lub kto może być najlepszym źródłem wszelkiej mądrości i gdzie się to źródło znajduje. Powiedziano mu w końcu, że ponoć gdzieś daleko, za rzeką, za górami, lasami, na samym krańcu królestwa, żyje stary kowal, który uchodzi...

Właśnie przeczytałem, że rząd Brazylii wystawił na sprzedaż, za równowartość 3 milionów złotych, tropikalną wyspę na jeziorze niedaleko miasta Manaus w Amazonii. Ma ona 11 hektarów i kiedyś produkowano tam olejek różany, więc wszystko nasiąkło specyficznym aromatem. W pierwszej chwili pozazdrościłem ewentualnemu nabywcy, ale… Ale uświadomiłem sobie, że przecież i ja mam swoją wyspę, którą regularnie odwiedzam raz...